VARDIM Kİ YURDUNDAN AYAĞ GÖÇÜRMÜŞ
SAFİYE AYLA
Yavru gitmiş ıssız kalmış otağı
Camlar şikest olmuş, meyler dökülmüş
Sakiler meclisten çekmiş ayağı
Zihni dert elinden her zaman ağlar
Vardım ki bağ ağlar, bağıban ağlar
Sümbüller perişan güller kan ağlar
Şeyda bülbül terk edeli bu bağı