YALNIZLIĞIN EZGİSİ
FERHAT GÖÇER
İkiniz de birbirinizden beter
Kalabalık uzun bir caddede tutmuşum yalnızlığın elinden
Bilen varsa konuşsun şu ayrılığın dilinden
Kurutsun kökünden elinden gelen
Ki sen gittin ezgisi kaldı bu aşkın puslu sisinden
Bir gece uyanıp aniden kan ter içinde fırlayıp yerinden
Bırak damlasın gözünden içinden gelenler
Sen gel geceleri bir de bana sor
Özlemek inan yaşamaktan daha zor
Yolculuk var toplandılar
Hatıralar zoruma gidiyor