EKPLİKSİ
ANNA VİSSİ
απογοητεύτηκα, πικράθηκα.
Έκλαψα, τρελάθηκα,
κυνήγησα, παρακάλεσα.
Ώσπου έχασα κάθε ελπίδα μου πια,
σε τίποτα δεν πίστευα πια.
Τίποτα δεν περίμενα πια
ώσπου φάνηκες εσύ στα ξαφνικά απ’ το πουθενά.
Είσαι η έκπληξη, η έκπληξη
η έκπληξη, μωρό μου,
η πιο μεγάλη στη ζωή μου τρικυμία,
σωτηρία, χημεία μαγική.
Ξύπναγα, κοιμόμουνα,
τίποτα δεν έκανα, σκεφτόμουνα.
Σε μια κλωστή κρεμόμουνα,
πως όλα τέλειωσαν φοβόμουνα.
Και έτσι έχασα κάθε ελπίδα μου πια,
σε τίποτα δεν πίστευα πια.
Τίποτα δεν περίμενα πια
ώσπου φάνηκες εσύ στα ξαφνικά απ’ το πουθενά.
Είσαι η έκπληξη, η έκπληξη
η έκπληξη, μωρό μου,
η πιο μεγάλη στη ζωή μου τρικυμία,
σωτηρία, χημεία μαγική.