SABAHA KADAR
BÜLENT ERSOY
Seni andım durdum sabaha kadar
Okudum bendeki tüm mektupları
Okudum, ağladım sabaha kadar
Bir an kulağımda çınladı sesin
Ruhumu dolaştı ılık nefesin
Uykuyu gözümden sildi hasretin
Gözümü yummadım sabaha kadar
Anılarla doldu taştı boş odam
Andıkça kanadı içimde yaram
Bir hayalim vardı bir de sigaram
Seni içtim durdum sabaha kadar.