KOŞ GİT BİR DE SEN BAK
ÜNER DEMİR
Daha konuşmadım ben senle hiç
Mırıldanıyor, boş tellere uzanıp
Konuşamıyor, öfkeli ve yenik sen
Dallar kırılıyor, biz kuşlar derken
Ellerim büzülüyor, kış öldü erken
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
İpler çürümüş, bozulmuş tren
Alçılar, kanatlar, hep bizi gizler
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Henüz görmedim ben dünyayı
Daha konuşmadım ben senle hiç
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen
Koş git bir de sen bak
Koş git bir de sen