YETER
BETÜL DEMİR
Adını haykırdım gecenin yüzüne.
Ümitsiz, öfkeli, yalnız.
Seni çağırdım, sesini çağırdım
Sırrımı söyledim başlayan güne
Kırılgan, ürkek, mahsun.
İçli bir şarkının sözleri gibi
Gizli bir yangının gözleri gibi
Aldatılmış çocuk yüzleri gibi kaldım...
Yeter, yeter, yeter
Tuzaklar kurma yollarıma.
Özledim bu ayrılık yeter,
Hasreti sardın kollarıma
Bu oyun, bu haksızlık yeter,
Yoruldum bu delilik yeter!