APSIHA PRAGMATA
KAITI GARBI
ψάχνω διέξοδο μες στα σκοτάδια μου
πάλι στο φως σου να βγω
κι έχω στο σπίτι δικά σου αντικείμενα
λες κι είσαι ακόμα εδώ
Άψυχα πράγματα ψάχνω χαράματα
λίγη να πάρω ψυχή,
κι έχω παράδεισο μ' ένα πουκάμισο
που το φορούσες εσύ.
Μ' αίμα πολύ στην ματιά και μια παλιά σου αγκαλιά
βρίσκω τη δύναμη εδώ που χάνομαι
σκλάβα σου να 'μαι ξανά,
γύρω μου πάντα παλιά μικροπράγματα
με τη δική σου σκιά.
Άψυχα πράγματα ψάχνω χαράματα
λίγη να πάρω ψυχή,
κι έχω παράδεισο μ' ένα πουκάμισο
που το φορούσες εσύ.( χ2 )