BAĞLAYAMAM RUHUMU
SELİM TARIM
Ben de kaybolurum gözlerden
Bağlayamam ruhumu
Daha özgürdür bedenden
Ben sarılamam hayata
Saniyem belli değil
Akrep geçmiş yelkovanı
Demiş önümde eğil
Bir çocuğun sesi
Vurur ta derinlere
Hayatın yönü yoktur
Yetim bakar ellere
Ne çileler verir
Bu dünya afetleri
Yaşarken öldürür insanı
Gitmiştir sevdikleri
Güneş kovaladı hep
Ayın soluk yüzünü
Soğur sevgiler bir gün
Bekler bir bir sözünü