BEYAZ EV
ERKUT TAÇKIN
o evde kalmıştık duvarları bembeyaz
o evde geçen bir ömür az
tüter gözümde aklımdan çıkmaz
orada tatmıştık mutluluğu
kaldı uzakta o en derin haz (nakarat)
o ev,
beni çağırır
gel gör bir de sensiz
tavandan sarkan balıkçı ağları
yemeğimizi paylaşan o küçük kedi
gözümün önünde daha dün gibi
sen,
güneşin doğuşunu ilk kez o evde gördün
senin yüzünü bir ben güldürdüm
şimdi ise
o ev çok uzak
çok uzak o yaz
o ev beni çağırır
gel gör bir de sensiz
hatırladın mı o balıkçı köyünde seninle bir yaz
küçücük bir evde kalmıştık duvarları bembeyaz