SEFER-İ YALNIZLIK
ARNAN
Yapayalnız bir başıma
Rüzgar olup vurur hasret
Yokluğunun kıyısında
Sokaklar acı çeker
Yetemem kendime
Sefer-i bir yalnızlık
Gece nöbetlerinde
Şehir üstüme yürür
Gölge düşer gönlüme
Sayrılı dehlizlerde
İçim üşür her gece
Durmasa geçse zaman
Düşlerde büyür sevdam
Hüzünlü bahçelerde
Harbeder benle kavgam
Sevdanın kör yalazında
Düşmüş aklım yasaklara
Üşü kalbim, kırıl durma
Yor kendini aşk yolunda