LEYLA
MURAT DALKILIÇ
Kalburaltı ve de nağmalup durumdayken
Kırk yıldır bu mahallede kendi halinde yaşarken
Bu kadar adam dururken yani şimdi niye ben?
Gözlerinde tuhaf bir şey var
Habire gülüp duruyor hasarlar bırakıyor
Alımlıyız tamam da lütufkar hep tavırlar
Sana kolay belki bu oğlanlar
Aslanlar, çiyanlar
Kendi eşrafından duyduk ki adın Leyla
Bir o kadar meşhur bir endamla
Aşk nerde sen orda