SEN GİDERKEN
ZEKAİ TUNCA
Soldurdun gonca gülleri
Aşkla yanan gönülleri
Öksüz koydun sen giderken
Ne bir arzu, ne düş kaldı
Ne safalı gülüş kaldı
Sımsıcak bir öpüş kaldı
Dudağımda sen giderken
Son buluşma serap gibi
Alıp gitti seni benden
Dünya o an durdu sanki
Güneş söndü sen giderken
Ne bir arzu, ne düş kaldı
Ne safalı gülüş kaldı
Sımsıcak bir öpüş kaldı
Dudağımda sen giderken