UYAN
VELET
Ben sana “gül” dedim mi yar?
Şaka yaptım alınma bana
Sen öyle gülersen hoş gelir bahar
Geceniz hayr olsun
Zaten matemimde kayboldum
Masada hayallerim, yanına çay koydum
Biz güneşi sevdik ama ay doğdu
Gölgeme sarıldım ahtım var
Kor düşşün gönlüne yalnız kal
Hava karanlık galiba baskın var
Gece herkesi uykudan almışlar
Bütün mahelleyi karakola tıkmışlar
Biz yokken herkese sıkmışlar
Bi’ de yetmedi kapıları kırmışlar
Umuda kelepçe vurmuşlar
Yar, her şeyden haberim var
Gözünü seveyim
Bir hayalin içindeyiz
Uyan uyan uyan uyan
“Bir can” deme bir canavarken
Hele ki bu can sana düşkünken
Yar diye bağrıma düşmüştün
Sen birinin hayâlini düşlerken
Düştüm ben üstüme düşme
Üşümüşken gönlüme düşme
Yar elini, kolunu çek benden
Çoktan düştü senin masken
Vaad etmem, itaat etmem
Dostumu karakola ihbar etmem
Sözüm olsun inat etmem
Hakkımı da helâl etmem
Tutunurum ama yorulurum
Her kanadımı çırptığımda da vurulurum
Ve düştün gözümden gözlerin uçurumum
Sol yanımda dursun sağ umrum
Yar, her şeyden haberim var
Gözünü seveyim
Bir hayalin içindeyiz
Uyan uyan uyan uyan
Sen daha duymadın ama gelesim var
Sana yeminim var
Baktığın her tarafta gülüşün var
Kimseye demiyorum “onu sevesim var”
“Gel” dedin de sana gelmedik mi yak?
Boş ver can yakıyor zaman
Yine ters geliyor sana düşünce
Yine yara hoş geliyor hayat
Değil arkadasın hep geri kaldın
Sus! Kardeş değil hep dostumsun
Dümeni vermeden işimizi verdin
Boş yere koşturdun
Bize gülme yeter
Yüzünü güldürür derdi veren
Derdimin üstüne ben dert eklerken
Dermanın yarama merhem ol gel
Yar, her şeyden haberim var
Gözünü seveyim
Bir hayalin içindeyiz
Uyan uyan uyan uyan